وحید کیانی هم سکوت خود را اینگونه شکست...

گُدار


تابوت ها از همیشه فراوان تر

مرگ از همیشه شادمان تر

و من از همیشه بیقرارتر...

دیگر چه فرق می کند

به چه اسمی صدایم کنند

من دریا

من عرفان

من سامان

من...

من...

من...

ما چقدر مثل هم مُردیم!

ما چقدر مثل هم ماندیم...!

منبع:پنهان در سکوت بلوط